Hardloopverhalen van een liefhebber
Met de Nescioloop heb ik de laatste jaren een knipperlichtrelatie. Nadat ik van 2012 t/m 2015 jaarlijks deelnam, werd het vervolgens om het jaar. Dit omdat ik zowel in 2016 als vorig jaar door lichamelijke ongemakken verstek moest laten gaan. In 2018 waren dat trouwens de naweeën van een blindedarmoperatie. M.a.w. het zat toen in... Lees verder →
In de week voorafgaand aan de Vechtloop eind juni, had ik wat last gekregen van het gebied rond mijn rechter-achillespees. Toen ik zo onverstandig was om drie dagen na de Vechtloop weer de renschoenen onder te binden voor een duurloop, schoot het er echt in en moest ik na nauwelijks 4 km stoppen. Dat werd... Lees verder →
Geinloop 2018 was alweer de tweede trimloop na mijn plotselinge operatie eind maart. Nu had ik het wel aangedurfd op te gaan voor een (hopelijk) lekkere 15 km. En ik werd, zoals je hieronder kunt lezen, op mijn wenken bediend! Met de weersomstandigheden kon het vriezen of dooien, meer specifiek: regen en onweer of drup.... Lees verder →
Een gewoonte is (volgens Van Dale) 'een algemeen aangenomen gebruik of een persoonlijk aangewende handeling'. Een traditie is 'een oude gewoonte van een (grote) groep mensen' (weer volgens Van Dale). De Nederlandstalige Wikipedia geeft als definitie van traditie: 'een gewoonte of gebruik dat van de ene op de andere generatie wordt doorgegeven'. Als ik de... Lees verder →
Omdat ik pas de dag ervoor zou terugkeren van een korte buitenlandse vakantie, had ik mij bewust niet van te voren ingeschreven voor deze editie van de Roze Loop. Dit vanwege het feit dat ik (logischerwijs) niet kon weten hoe mijn vlag erbij zou hangen bij thuiskomst. Een reisdag met een autorit van een dikke... Lees verder →
Een hele marathon is voor mij een brug te ver. Zeker als deze ver van huis plaatsvindt, zoals die van Rotterdam. Daar schijn je in ieder geval twee keer over de Erasmusbrug te moeten gaan. En de Paradijsbrug één keer te mogen beklimmen. Utrecht heeft sinds kort zijn Dafne Schippersbrug, die net als mijn favoriete... Lees verder →
Toen collega Hans op maandagochtend aan mijn bureau stond, was zijn eerste zin: 'dat deed pijn'. Als gewaardeerd fotograaf van dienst op het startterrein zag hij de dag ervoor van dichtbij dat ik behoorlijk moeite moest doen om de rit te voltooien. Niet dat mijn lijf echt pijn deed, maar ik had wel het gevoel... Lees verder →
Vroeger had ik een vriendje met wie ik veel voetbalde. Behalve op zondag. Omdat hij van zwaar-kerkelijken huize was, mocht hij dan absoluut niet buiten spelen van zijn ouders. Als kind uit een gezin zonder geloof snapte ik daar niets van. Ik kan mij herinneren dat ik het maar stom vond. In die tijd, ik... Lees verder →
Eind juni diende mijn 40ste georganiseerde loop zich aan, meteen de laatste voor het zomerreces. Gelukkig ging het om een mooie en daardoor bijzondere trimloop, de Vechtloop in en om Weesp. Want bij zo'n mooi rond getal hoort uiteraard ook een mooie loop. Twee dagen achter elkaar toog ik naar het fraaie stadje. Op zaterdag... Lees verder →
Het gros van de trimlopen waaraan ik deelneem heeft een geografisch georiënteerde naam. Vaak is zo'n loop vernoemd naar de plaats, het gebied of het water waarlangs de route loopt. Mij bekende voorbeelden daarvan zijn o.a. de Heemstedeloop, De Brettenloop, de Geinloop en de Vechtloop. Dit principe volgend zou de loop waarover mijn verhaal gaat... Lees verder →
Ar rende raar, ja 